მოქმედების მექანიზმი:
პანტოპრაზოლი არის ჩანაცვლებული ბენზიმიდაზოლი, რომელიც აინჰიბირებს ჰიდროქლორიდის მჟავას კუჭში პარიეტული უჯრედების პროტონული ტუმბოს სპეციფიკური ბლოკირებით. პანტოპრაზოლი გარდაიქმნება აქტიურ ფორმად მჟავა გარემოში პარიეტულ უჯრედებში, სადაც აინჰიბირებს H+/K+-ATPase ფერმენტს ანუ ბოლო სტადიას კუჭში ჰიდროქლორის მჟავას წარმოქმნაში. ინჰიბირება დოზაზე დამოკიდებულია და არღვევს ბაზალურ და სტიმულირებულ მჟავა სეკრეციას. უმეტესობა პაციენტებში, სიმპტომებისგან გათავისუფლება მიიღწევა 2 კვირაში. სხვა პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების და H2 რეცეპტორის ინჰიბიტორების მსგავსად, პანტოპრაზოლით მკურნალობა ამცირებს მჟავიანობას კუჭში და ამით ზრდის გასტრინს მჟავიანობის შემცირების პროპორციულად. გასტრინის ზრდა შექცევადია. ვინაიდან პანტოპრაზოლი უკავშირდება ფერმენტს. რომელიც დისტალურია უჯრედის რეცეპტორის დონეზე, მას შეუძლია აინჰიბიროს ჰიდროქლორის მჟავას სეკრეცია სხვა სუბსტანციების სტიმულირებისგან დამოუკიდებლად (აცეტილქოლინი, ჰისტამინი, გასტრინი). ეფექტი იგივეა, როდესაც პროდუქტი მიიღება პერორალურად ან ინტრავენურად.
ფარმაკოდინამიკური ეფექტები:
უზმოზე გასტრინის მაჩვენებლები იზრდება პანტოპრაზოლის საფუძველზე. ხანმოკლე გამოყენებისას უმეტესად არ აჭარბებს ნორმის ზედა ზღვარს. ხანგრძლივი გამოყენებისას გასტრინის დონეები ორმაგდებს უმეტესობა შემთხვევაში. ჭარბი ზრდა ვითარდება მხოლოდ ცალკეულ შემთხვევებში. შედეგად, სპეციფიური ენდოკრინული უჯრედების (ECL) მსუბუქი ან ზომიერი ზრდა კუჭში შეინიშნება იშვიათად ხანგრძლივი გამოყენებისას (ადენომატოიდური ჰიპერპლაზიის მსგავსად). თუმცა, ამ დრომდე ჩატარებული კვლევების მიხედვით, კარცინოიდული პრეკურსორების (ატიპური ჰიპერპლაზია) ან კუჭის კარცინოიფების ფორმირება როგორც შეინიშნებოდა ცხოველებში ჩატარებულ ექსპერიმენტებში არ შეინიშნებოდა ადამიანებში. პანტოპრაზოლის ერთ წელზე მეტ ხანს ხანგრძლივი მკურნალობის გავლენა სრულად შეუძლებელია გამოირიცხოს ფარისებრი ჯირკვლის ენდოკრინულ პარამეტრებზე ცხოველებში ჩატარებული კვლევების მიხედვით.
ანტისეკრეტორული სამედიცინო პროდუქტების მკურნალობის დროს, შრატში გასტრინი იზრდება მჟავას შემცირებული სეკრეციის პასუხად. ასევე CgA იზრდება კუჭის შემცირებული მჟავიანობის გამო. მომატებულმა CgA დონემ შეიძლება გავლენა იქონიოს ნეიროენდოკრინულ სიმსივნეზე გამოკვლევისას.
არსებული გამოქვეყნებული ჩვენებები მიუთითებს, რომ პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების მიღება უნდა შეწყდეს 5 დღიდან 2 კვირამდე შუალედში CgA -ს შემოწმებადმე. ეს ხელს შეუყწობს მომატებულ CgA დონეებს PPI მკურნალობის შემდეგ დაუბრუნდეს საწყის დიაპაზონს.
ფარმაკოკინეტიკური თვისებები
ზოგადი ფარმკოკინეტიკა
ფარმაკოკინეტიკა არ განსხვავდება ერთჯერადი ან განმეორებითი მიღების შემდეგ. 10-80 მგ დოზის დიაპაზონში პლაზმური კინეტიკა პანტოპრაზოლის ხაზოვანია პერორალური და ინტრავენური გამოყენების შემდეგ.
დისტრიბუცია
პანტოპრაზოლის პლაზმურ ცილებთან კავშირი დაახლოებით 98%. დისტრიბუციის მოცულობაა დაახლოებით 0.15 ლ/კგ.
ბიოტრანსფორმაცია:
ნივთიერება დაახლოებით ექსკლუზიურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში. ძირითადი მეტაბოლური გზა არის დემეთილაცია CYP2C19-ის მიერ შესაბამისი სულფატის კონიუგაციით, სხვა სახის მეტაბოლური გზები მოიცავს ოქსიდაციას CYP3A4-ი.
ელიმინაცია
ტერმინალური ნახევარგამოყოფის პერიოდია დაახლოებით 1სთ და კლირენსია დაახლოებით 0.1 ლ/სთ/კგ. იყო რამოდენიმე შემთხვევა სუბიექტებში შეყოვნებული ელიმინაციით. პანტოპრაზოლის სპეციფიური კავირის გამო პროტონულ ტუმბოსთან პარიეტალური უჯრედების ელიმინაციის ნახევარგამოყოფის პერიოდი არ კორელირებს მოქმედების უფრო ხანგრძლივ პერიოდთან (მჟავას სეკრეციის ინჰიბირება). თირკმლისმიერი ელიმინაცია ძირითადი გზაა ექსკრეციის (დაახლოებით 80%) პანტოპრაოზლის მეტაბოლიტებისთვის; დანარჩენი გამოიყოფა ფეკალიებში. ძირითადი მეტაბოლიტი შრატსა და შარდში არის დესმეთილ პანტოპრაზოლი, რომელიც კონიუგირდება სულფატით. ძირითადი მეტაბოლიტის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (დაახლოებით 1.5 სთ) არ აჭარბებს პანტოპრაზოლისას.
დახასიათება პაციენტებში/სუბიექტების სპეციალური ჯგუფები:
ევროპული პოპულაციის დაახლოებით 3% განიცდის ფუნქციური CYP2C19 ფერმენტის ნაკლებობას და ეწოდება ცუდი მეტაბოლიზატორები. ასეთ ინდივიდებში პანტოპრაზოლის მეტაბოლიზმი სავარაუდოდ ძირითადად კატალიზდება CYP3A4-ით. ერთჯერადი 40მგ პანტოპრაზოლის მიღების შემდეგ AUC დაახლოებით 6 -ჯერ მაღალი იყო ცუდ მეტაბოლიზატორებში, ვიდრე სუბიექტებში, რომელთაც აქვთ ფუნქციური CYP2C19 ფერმენტი (ჭარბი მეტაბოლიზატორები). საშუალო პიკური პლაზმური კონცენტრაციები გაიზარდა დაახლოებით 60%-ით. აღნიშნული აღმოჩენები არ წარმოადგენს პანტოპრაზოლის დოზირებისთვის ჩვენებას. არ არის რეკომენდებული დოზის შემცირება პანტოპრაზოლის მიღებისას პაციენტებში თირკმლის დარღვეული ფუნქციით (მათ შორის დიალიზზე მყოფი პაციენტები). ჯანმრთელ სუბიექტებში, პანტოპრაზოლის ნახევარგანოყოფის პერიოდი მოკლეა. პანტოპრაზოლის მხოლოდ ძალიან მცირე რაოდენობა გამოდის დიალიზით. მიუხედავად იმისა, რომ ძირითად მეტაბოლიტს აქვს ზომიერად შეყოვნებული ნახევარგამოყოფის პერიოდი (2-3 სთ), გამოყოფა სწრაფია და ამგვარად კუმულაცია არ ხდება.
თუმცა ღვიძლის ციროზის მქონე პაციენტებში (კლასი A და B ჩაილდის მიხედვით) ნახევარგმაოყოფის პერიოდი იზრდება 7-9 სთ-ს შუალდეში და AUC იზრდება 5-7 ფაქტორით, მაქსიმალური შრატისმიერი კონცენტრაცია იზრდება ოდნავ 1.5 ფაქტორით ვიდრე ჯანმრთელ სუბიექტებში.
AUC და Cmax მცირედით მომატება ხანდაზმულ მოხალისეებში ახალგაზრდებთან შედარებით საწინააღმდეგოა და ასევე კლინიკურად არ უკავშირდება.
პედიატრიული პოპულაცია
ერთჯერადი ინტრავენური 0.8 ან 1.6 მგ/კგ პანტოპრაზოლის მიღების შემდეგ 2-16 წლის ასაკის ბავშვებში არ შეინიშნებოდა მნიშვნელოვანი ასოციაცია პანტოპრაზოლის კლირენსსა და ასაკს ან წონას შორის. AUC და დისტრიბუციის მოცულობა მოზრდილებში არსებული მონაცემების შესაბამისია.
დოზირება და მიღების წესი:
აღნიშნული პრეპარატი კეთდება ექიმის მიერ სათანადო სამედიცინო ზედამხედველობის ქვეშ. ინტრავენური გამოყენება რეკომენდებულია მაშინ, როდესაც პერორალური გამოყენება შეუსაბამოა. მონაცემები ხელმისაწვდომია ინტრავენური გამოყენებისას 7 დღემდე. ამიტომ როგორც კი შესაძლებელია პერორალური თერაპია, ი.ვ. პანტოპრაზოლით მკურნალობა უნდა შეწყდეს და დაინიშნოს 40მგ პანტოპრაზოლი პერორალურად.
დოზირება:
კუჭის და 12-გოჯა ნაწლავის წყლული, რეფლუქს ეზოფაგიტი:
რეკომენდებული ინტრავენური დოზაა ერთი ფლაკონი პანტოპრაზოლი (40მგ) დღეში.
ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი და სხვა პათოლოგიური ჰიპერსეკრეტორული მდგომარეობები. ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის და სხვა პათოლოგიური ჰიპერსეკრეტორული მდგომარეობების გრძელვადიანი მართვისთვის პაციენტებმა მკურნალობა უნდა დაიწყონ 80მგ პანტოპრაზოლით დღეში ინტრავენურად. შ ემდეგ, დოზის ტიტრირება შესაძლებელია ქვემოთ და ზემოთ საჭიროების მიხედვით კუჭის მჟავას სეკრეციის გაზომვით. >80მგ დოზების მიღებისას დოზა უნდა გაიყოს და მიიღოთ დღეში ორჯერ. დოზის დროებითი მომატება 160მგ-ზე მეტად შესაძლებელია მაგრამ არ მიიღება იმაზე მეტ ხანს ვიდრე რეკომენდებულია მჟავას ადექვატური კონტროლისთვის. მჟავას სწრაფი კონტროლისთვის საწყისი 2X80მგ ი.ვ. პანტოპრაზოლი საკმარისია პაციენტების უმეტესობაში მჟავას გამოყოფის შემცირების სამართავად სამიზნე დიაპაზონში (<<10 მექ/სთ) ერთი საათის განავლობაში.
განსაკუთრებული პოპულაცია
პედიატრიული პოპულაცია:
გამოცდილება ბავშვებში შეზღუდულია. ამიტომ, პანტოპრაზოლი ი.ვ. არ არის რეკომენდებული <18 წლის ასაკის პაციენტებში ვიდრე არ იქნება ხელმისაწვდომი მონაცემები.
ღვიძლის დისფუნქცია:
დღეში 20მგ პანტოპრაზოლი (40მგ -ს ნახევარი) არ უნდა გადააჭარბოთ პაციენტებში ღვიძლის მწვავე დისფუნქციით.
თირკმლის დისფუნქცია:
არ არის აუცილებელი დოზის კორექცია პაციენტებში თირკმლის დისფუნქციით
ხანდაზმულები
არ არის აუცილებელი დოზის კორექცია ხანდაზმულებში
თირკმლის დისფუნქცია:
არ არის აუცილებელის დოზის კორექცია პაციენტებში თირკმლის დარღვეული ფუნქციით
ხანდაზმულები
არ არის აუცილებელი დოზის კორექცია ხანდაზმულებში .
მიღების მეთოდი:
მზა ხსნარი მზადდება 10მლ ნატრიუმის ქლორიდის 9მგ/მლ (0.9%) საინექციო ხსნარში. მომზადებული ხსნარის მიღება პირდაპირ ან შერევით 100მლ 9მგ/მლ (0.9%) ნატრიუმის ქლორიდში საინექციოდ ან 50მგ/მლ გლუკოზას (5%) საინექციო ხსნარში. ხსნარის მომზადების შემდეგ ხსნარი გამოიყენეთ 12 სთ. სამედიცინო პროდუქტის მიღება უნდა მოხდეს ინტრავენურად 2-15 წთ.
განსაკუთრებული გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები:
განგაშის სიმპტომების არსებობისას
განგაშის სიმპტომების არსებობისას (მაგ. წონის უნებლიე კარგვა, მორეციდივე ღებინება, დისფაგია, ჰემატემეზისი, ანემია ან მელენა) და როდესაც ეჭვია კუჭის წყლულზე ან არსებობს, უნდა გამოირიცხოს ავთვისებიანობა, ვინაიდან პანტოპრაზოლით მკურნალობამ შეიძლება შენიღბოს სიმპტომები და შეაყოვნოს დიანგოსტირება. შემდგომი გამოკვლევა უნდა ჩატარდეს, თუ გრძელდება სიმპტომები ადექვატური მკურნალობის მიუხედავად.
ღვიძლის დისფუნქცია
ღვიძლის მწვავე დისფუნქციის მქონე პაციენტებში, ღვიძლის ფერმენტების მონიტორინგი საჭიროა თერაპიის დროს. ღვიძლის ფერმენტების მომატებისას მკურნალობა უნდა შეწყდეს.
გამოყენება ატაზანავირთან ერთად
ატაზანავირთან ერთად პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების გამოყენება არ არის რეკომენდებული. თუ ატაზანავირის კომბინაცია პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებთან აუცილებელია, რკეომენდებულია სათანადო კლინიკური მონიტორინგი (მაგ. ვირუსული დატვირთვა) 400მგ ატაზანავირის დოზის მომატებასთან კომბინაციაში 100მგ რიტონავირთან. პანტოპრაზოლის 20მგ დღეში დოზაზე მეტის გამოყენება დაუშვებელია.
ურთიერთქმედება სხვა სამედიცინო პროდუქტებთან და სხვა ფორმის ურთიერთქმედება:
პანტოპრაზოლის ეფექტი სამედიცინო პროდუქტების აბსორბციაზე
კუჭის მჟავას სეკრეციის გრძელვადიანი ინჰიბირების გამო პანტოპრაზოლმა შეიძლება შეამციროს პრეპარატების აბსორბცია, რომელთაც აქვთ pH დამოკიდებული ბიოშეღწევადობა, მაგ. ზოგიერთი აზოლური ანტიფუნგალური საშუალებები, როგორიცაა, კეტოკონაზოლი, იტრაკონაზოლი, პოსაკონაზოლი და სხვა პრეპარატები, როგორიცაა ერლოტინიბი.
აივ პრეპარატები (ატაზანავირი)
ატაზანავირის და სხვა აივ პრეპარატების ერთად მიღება, რომელთა აბსორბციაც pH დამოკიდებულია პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებთან, იწვევს აღნიშნული აივ პრეპარატების ბიოშეღწევადობის მდგრად შემცირებას და გავლენას ახდენს ამ პრეპარტების ეფექტურობაზე. ამიტომ, პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების მიღება ატაზანავრთან ერთად არ არის რეკომენდებული.
კუმარინული ანტიკოაგულანტები (ფენკურონიუმი ან ვარფარინი)
მიუხედავად იმისა, რომ არ შეინიშნებოდა ფენროკუნომის ან ვარფარინის ერთდროული მიღებისას ურთიერთქმედება კლინიკურ ფარმაკოკინეტიკურ კვლევებში, საერთაშორისო ნორმალიზებული წილის (INR) ცვლილების ცალკეული შემთხვევები შეინიშნებოდა პოსტმარკეტინგული გამოყენებისას. ამიტომ, პაციენტებში კუმარინული ანტიკოგაულანტების მიღებისას (მაგ. ფენპროკუმონი ან ვარფარინი), პროთრომბინული დროის/INR მონიტორინგი რეკომენდებულია პანტოპრაზოლის მიღების დაწყების, შეწყვეტის ან არარეგულარული გამოყენებისას.
ფერტილობა, ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობა:
არ არსებობს ადექვატური მონაცემები პანტოპრაზოლის ორსულებში გამოყენების შესახებ. ცხოველებში ჩატარებულ კვლევებში გამოვლინდა რეპროდუქციული ტოქსიურობა. ადამიანებში პოტენციური რისკი უცნობია. პანტოპრაზოლი არ მიიღება ორსულობის დროს თუ ძლიერ არ არის აუცილებელი.
ლაქტაცია:
ცხოველებში ჩატარებულ კვლევებში გამოცლინდა პანტოპრაზოლის გადასვლა დედის რძეში. შეინიშნებოდა ადამიანის რძეში გადასვლა . ამიტომ საჭიროა გადაწყვეტილების მიღება ლაქტაციის გაგრძელების/შეწყვეტის ან თერაპიის გაგრძელების/შეწყვეტის შესახებ ბავშვისთვის ლაქტაციის სარგებლის და ქალებში პანტოპრაზოლის თერაპიის სარგებლის გათვალისწინებით.
ზემოქმედება ავტოტრანსპორტის და მექანიზმების მართვის უნარზე:
გვერდითი რეაქციები, როგორიცაა თავბრუსხვევა და მხედველობის დარღვევა შეიძლება განვითარდეს. ზემოქმედების დროს არ მართოთ ავტოტრანსპორტი და მექანიზმები.
გვერდითი ეფექტები:
პაციენტების დაახლოებით 5%-ში ვლინდება გვერდითი ეფექტები (ADRs). ყველაზე ხშირად განვითარებულია დიარეა და თავის ტკივილი, პაციენტების 1%-ში. ქვემოთ ცხრილი უჩვენებს გვერდით რეაქციებს პანტოპრაზოლის მიღებისას, კლასიფიკაციის სიხშირის მიხედვით:
ძალიან ხშირი (≥1/10): ხშირი (≥1/100 - <1/10): არახშირი (≥1/1000-<1/100); იშვიათი (<1/10000 - <1/1000); ძალიან იშვიათი (1/10000), უცნობი (შეუძლებელია შეფასება არსებული მონაცემების მიხედვით). პოსტმარკეტინგული გამოყენებისას განვითარებული გვერდითი რეაქციებისთვის შეუძლებელია გვერდითი რეაქციების სიხშირის გამოყენება და ამიტომ აღნიშნულია როგორც უცნობი სიხშირის.
ჭარბი დოზირება:
უცნობია ჭარბი დოზირების სიმპტომები ადამიანებში.
სისტემური ექსპოზიცია 240მგ დოზირებისას ინტრავენურად 2 წუთის განმავლობაში კარგად გადაიტანებოდა. ვინაიდან პანტოპრაზოლი ჭარბად უკავშირდება ცილებს, არ გამოდის დიალიზით სრულად. ჭარბი დოზირებისას ინტოქსიკაციის კლინიკური ნიშნების სისტემურ და შემანარჩუნებელ მკურნალობასთან ერთად არ არსებობს განსაკუთრებული თერაპიული რეკომენდაციები.
შენახვის პირობები:
ინახება არაუმეტეს 30℃-ზე დაიცავით სინათლისგან.
გამოშვების ფორმა:
მუყაოს კოლოფი 1 ფლაკონით და 10მლ საინექციო ნატრიუმის ქლორიდით USP.
გაცემის წესი:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.
წარმოებულია ინდოეთში:
კონსეპტ ფარმასიუტიკალს ლტდ.
ა-28/3, MIDC, ჩიკალთანა ბიზნეს ცენტრი,
119, საჰარ როუდ, ანდჰერი (E), მუმბაი-400 099. ინდოეთი