მოქმედების მექანიზმი

როგორც ფთორქინოლონების ანტიბაქტერიული საშუალება, ლევოფლოქსაცინი მოქმედებს დნმ-დნმ-ჰირაზას კომპლექსზე და ტოპოიზომერაზა IV-ზე. 

PK/PD ურთიერთობა

ლევოფლოქსაცინის ბაქტერიციდული აქტივობის ხარისხი დამოკიდებულია შრატში მაქსიმალური კონცენტრაციის (Cmax) ან მრუდქვეშა ფართობის კონცენტრაციის (AUC) და მინიმალური მაინჰიბირებელი კონცენტრაციის (MIC) შეფარდებაზე.

რეზისტენტობის მექანიზმი

ლევოფლოქსაცინისადმი რეზისტენტობა წარმოიქმნება ეტაპობრივად, სამიზნე ადგილების მუტაციით, როგორც II ტიპის ტოპოიზიმერაზებში, ისე დნმ ჰირაზაში და ტოპოიზომერაზა IV-ში. რეზისტენტობის სხვა მექანიზმები როგორიცაა შეღწევადობის ბარიერი (ხშირად Pseudomonas aeruginosa)  და ეფლუქსის მექანიზმები, ასევე შეიძლება მოქმედებდნენ ლევოფლოქსაცინისადმი მგრძნობელპობაზე. არსებობს ჯვარედინი რეზისტენტობა ლევოფლოქსაცინსა და სხვა ქინოლონებს შორის. მოქმედების  მექანიზმის გამო, ჩვეულებრივ, ჯვარედინი რეზისტენტობა ლევოფლოქსაცინსა და სხვა ანტიბაქტერიულ აგენტებს შორის არ აღინიშნება.

ზოგადად მგრძნობიარე შტამები

აერობული გრამდადებითი ბაქტერიები

Bacillusanthracis

Staphylococcus aureus methi-S

Staphylococcus saprophyticus

Streptococci, group C and G

Streptococcus agalactiae

Streptococcus pneumoniae

Streptococcus pyogenes

აერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები

Eikenella corrodens

Haemophilus influenzae

Haemophilus para-influenzae

Klebsiella oxytoca

Moraxella catarrhalis

Pasteurella multocida

Proteus vulgaris

Providencia rettgeri

ანაერობული ბაქტერიები

Peptostreptococcus

სხვა

Chlamydophila pneumoniae

Chlamydophila psittaci

Chlamydia trachomatis

Legionella pneumophila

Mycoplasma pneumoniae

Mycoplasma hominis

Ureaplasma urealyticum

შტამები, რომლრბის მიმართ შეძენილი რეზისტენტობა შეიძლება პრობლემური აღმოჩნდეს

აერობული გრამდადებითი ბაქტერიები

Enterococcus faecalis

Staphylococcus aureus მეტიცილინის მიმართ რეზისტენტული^#

Coagulase negative

Staphylococcus spp

აერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები

Acinetobacter baumannii

Citrobacter freundii

Enterobacter aerogenes

Enterobacter cloacae

Escherichia coli

Klebsiella pneumoniae

Morganella morganii

Proteus mirabilis

Providencia stuartii

Pseudomonas aeruginosa

Serratia marcescens

ანაერობული ბაქტერიები

Bacteroides fragilis

არსებითად რეზისტენტული შტამები

აერობული გრამდადებითი ბაქტერია

Enterococcus faecium

#მეტად სავარაუდოა, რომ  მეტიცილინის მიმართ რეზისტენტული S.aureus ასევე რეზისტენტული აღმოჩნდება ფთორქინოლონების, მათ შორის ლევოფლოქსაცინის, მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა

აბსორბცია

პერორალური მიღების შემდეგ ლევოფლოქსაცინი სწრაფად და პრაქტიკულად სრულად შეიწოვება, პიკურ კონცენტრაციას პლაზმაში აღწევს 1-2 საათის განმავლობაში. აბსოლუტური ბიოხელმისაწვდომობა არის 99-100%.

საკვების მიღება უმნიშვნელო გავლენას ახდენს ლევოფლოქსაცინის შეწოვაზე.

წონასწორული კონცენტრაცია მიიღწევა 48 სთ-ის განმავლობაში 500 მგ ლევოფლოქსაცინის ერთხელ ან 2-ჯერ დღეში მიღებისას.

განაწილება

ლევოფლოქსაცინის   დაახლოებით   30-40   %   უკავშირდება   სისხლის   პლაზმის ცილებს. ლევოფლოქსიკონის განაწილების საშუალო მოცულობა დაახლოებით 100 ლ-ს შეადგენს 500 მგ-ის ერთჯერადად ან განმეორებითი დოზების მიღების შემდეგ, რაც განაპირობებს სხეულის ქსოვილებში ფართო გავრცელებას.

ქსოვილებში და სხეულის სითხეებში შეყწევა

ლევოფლოქსაცინი აღწევს ბრონქების ლორწოვან გარსში, ეპითელურ სითხეში, ალვეოლების მაკროფაგებში, ფილტვის ქსოვილში, კანში (ბუშტუკების სითხე), პროსტატის ქსოვილსა და შარდში. თუმცა, ლევოფლოქსაცინი ცუდად გადის თავ-ზურგ-ტვინის სითხეში.

ბიოტრანსფორმაცია

ლევოფლოქსაცინი მეტაბოლიზდება ძალიან მცირე ხარისხით, მეტაბოლიტებია დესმეთილ-ლევოფლოქსავინი და ლევოფლოქსაცინი N-ოქსიდი. ეს მეტაბოლიტები შარდით გამოყოფილი რაოდენობის 5%-ს შეადგენენ. ლევოფლოქსაცინი სტერეოქიმიურად სტაბილურია და არ ექვემდებარება ჩირალურ ინვერსიას.

ელიმინაცია

ლევოფლოქსიკონის პერორალური და ინტრავენური შეყვანის შემდეგ, პლაზმიდან შედარებით ნელა გამოიყოფა(t½: 6-8 სთ). გამოიყოფა ძირითადად თირკმლებით (დოზის 85%-ზე მეტი).

ლევოფლოქსაცინის საშუალო კლირენსი 500 მგ ერთჯერადი დოზის შემდეგ შეადგენს 175 +/- 29.2 მლ/წთ.

არ არსებობს ძირითადი განსხვავება ლევოფლოქსაცინის ფარმაკოკინეტიკაში ინტრავენური და პერორალური მიღების შემდეგ, რაც ადასტურებს იმას, რომ პერორალური და ინტრავენური შეყვანა ურთიერთჩანაცვლებადია.

ჩვენებები

ლევოფლოქსაცინი 500 მგ აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები გამოიყენება მოზრდილებში შემდეგი ინფექციების სამკურნალოდ:

• მწვავე ბაქტერიული სინუსიტი;
• გაურთულებელი ცისტიტი;
• ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების გამწვავება ბრონქიტის ჩათვლით;
• კანისა და რბილი ქსოვილების გართულებული ინფექციები/კანისა და კანის სტრუქტურის გართულებული ინფექციები.

ზემოაღნიშნული ინფექციების დროს ლევოფლოქსაცინი 500 მგ შემოგარსული ტაბლეტები გამოიყენება მხოლოდ მაშინ, როდესაც არ არის მიზანშეწონილი სხვა ანტიბაქტერიული საშუალებების გამოყენება, რომლებიც ჩვეულებრივ რეკომენდებულია ამ ინფექციების სამკურნალოდ.

• მწვავე პიელონეფრიტი და საშარდე გზების გართულებული ინფექციები;
• ქრონიკული ბაქტერიული პროსტატიტი;
• არაჰოსპიტალური პნევმონია;
• ინჰალაციური ჯილეხი: პოსტკონტაქტური პროფილაქტიკა და მკურნალობა.

ლევოფლოქსაცინის 500 მგ აპკიანი გარსით ტაბლეტები ასევე შეიძლება გამოყენებულ იქნას თერაპიის კურსის დასასრულებლად იმ პაციენტებში, რომლებშიც მდგომარეობის გაუმჯობესება აღინიშნებოდა პირველ ეტაპზე ლევოფლოქსაცინით ინტრავენური მკურნალობის დროს.

გასათვალისწინებელია ოფიციალური მითითებები ანტიბაქტერიული საშუალებების სათანადო გამოყენების შესახებ.

დოზირება და გამოყენების წესი

ლევოფლოქსაცინის ტაბლეტები ინიშნება დღეში ერთხელ ან ორჯერ. დოზა დამოკიდებულია ინფექციის ტიპზე, დაავადების სიმძიმესა და სავარაუდო პათოგენის მგრძნობელობაზე.

როგორც სხვა ანტიბიოტიკოთერაპიის შემთხვევაში, ლევოფლოქსაცინის ტაბლეტების მიღება უნდა გაგრძელდეს სულ მცირე 48-72 საათის განმავლობაში მას შემდეგ, რაც პაციენტს არ აღენიშნება ტემპერატურა ან მიღებული იქნება ბაქტერიული ერადიკაციის მტკიცებულება.

ლევოფლოქსაცინის ტაბლეტებისთვის შესაძლებელია შემდეგი დოზირების რეკომენდაციები:

დოზირება თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი > 50 მლ/წთ)

სპეციალური პოპულაციები:

თირკმლის ფუნქციის დარღვევა (კრეატინინის კლირენსი ≤ 50 მლ/წთ)

¹დამატებით დოზების გამოყენება არ არის საჭირო ჰემოდიალიზის ან უწყვეტი ამბულატორიული პერიტონეალური დიალიზის შემდეგ (CAPD).

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა

დოზის კორექცია საჭირო არ არის, რადგან ლევოფლოქსაცინი არ მეტაბოლიზდება ღვიძლის მიერ და ძირითადად გამოიყოფა თირკმელებით.

ხანდაზმულები

ხანდაზმულებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის, გასათვალისწინებელია მხოლოდ თირკმლის ფუნქციის მდგომარეობა.

პედიატრიული პოპულაცია

ლევოფლოქსაცინი უკუნაჩვენებია ბავშვებსა და მოზარდებში.

გამოყენების წესი

ლევოფლოქსაცინის ტაბლეტები მიიღება მთლიანად, დაქუცმაცების გარეშე, საკმარისი რაოდენობის სითხის დაყოლებით. შესაძლებელია მათი გაყოფა დოზის ადაპტაციის მიზნით. ტაბლეტების მიღება შესაძლებელია ჭამის დროს ან საჭმლის მიღებებს შორის ინტერვალში.

უკუჩვენებები

ლევოფლოქსაცინი ტაბლეტები არ გამოიყენება შემდეგი მდგომარეობების დროს:

• ჰიპერმგრძნობელობა ლევოფლოქსიკონის, სხვა ქინოლონების ან რომელიმე დამხმარე ნივთიერებების მიმართ;
• ეპილეფსიის მქონე პაციენტები;
• ფთორქინოლონების გამოყენებასთან დაკავშირებული მყესების დაზიანების ისტორიის მქონე პაციენტები;
• ბავშვები ან მოზარდები;
• ორსულობა;
• ძუძუთი კვება.

სპეციალური გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები

მეტიცილინის მიმართ რეზისტენტული Staphylococcus aureus (MRSA) სავარაუდოდ მდგრადია ფთორქინოლონების, მათ შორის ლევოფლოქსაცინის მიმართ. ამიტომ ლევოფლოქსაცინი არ არის რეკომენდებული მეტიცილინის მიმართ რეზისტენტული Staphylococcus aureus-ით გამოწვეული ინფექციების დროს ან მათზე ეჭვის არსებობისას, თუ ლაბორატორიული შედეგები არ დაადასტურებს ლევოფლოქსაცინის მიმართ ამ ორგანიზმების მგრძნობელობას.

გასათვალისწინებელია ადგილობრივი რეზისტენტობა E. coli-ის მიმართ.

ინჰალაციური ჯილეხი: ადამიანებში გამოყენება ეფუძნება in vitro Bacillus anthracis მგრძნობელობის მონაცემებს, ცხოველებში ჩატარებულ ექსპერიმენტულ კვლევებს და შეზღუდულ მონაცემებს ადამიანებში. მკურნალი ექიმი უნდა ხელმძღვანელობდეს მკურნალობის შესახებ ეროვნული ან/და საერთაშორისო მონაცემებით.

ტენდინიტი და მყესების გაგლეჯა

იშვიათად შესაძლებელია ტენდინიტის განვითარება. ყველაზე ხშირად აქილევსის მყესის ტენდინიტი ვითარდება, რამაც შეიძლება მისი გაგლეჯა გამოიწვიოს. ტენდინიტი და მყესების გაგლეჯა, ზოგჯერ ორმხრივი, შეიძლება განვითარდეს ლევოფლოქსაცინით მკურნალობის დაწყებიდან 48 საათის განმავლობაში ან მკურნალობის დასრულების შემდეგ რამდენიმე თვის განმავლობაში. ტენდინიტის და მყესების გაგლეჯის რისკი იზრდება 60 წელზე მეტი ასაკის პაციენტებში, 1000 მგ სადღეღამისო დოზის გამოყენებისას და კორტიკოსტეროიდების გამოყენების ფონზე. ხანდაზმულ პაციენტებში სადღეღამისო დოზა უნდა დაკორექტირდეს კრეატინინის კლირენსის მიხედვით.

Clostridium difficile-სთან ასოცირებული დაავადება

ლევოფლოქსაცინით მკურნალობისას ან მკურნალობის შემდეგ (მათ შორის მკურნალობის დასრულებიდან რამდენიმე კვირის განმავლობაში) განვითარებული დიარეა, განსაკუთრებით მძიმე, მუდმივი ან/და სისხლიანი, შეიძლება უკავშირდებოდეს Clostridium difficile-სთან (CDAD) ასოცირებულ დაავადებას. CDAD სიმძიმის მიხედვით შეიძლება ვარირებდეს მსუბუქიდან სიცოცხლისათვის საშიშ ფორმამდე, რომლის ყველაზე მწვავე ფორმაა ფსევდომემბრანოზული კოლიტი. CDAD-ზე ეჭვის არსებობისას ან დადასტურებული დიაგნოზის შემთხვევაში ლევოფლოქსაცინით მკურნალობა დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და უნდა დაიწყოს შესაბამისი მკურნალობა. ამ კლინიკურ სიტუაციაში პერისტალტიკის დამთრგუნველი სამკურნალო საშუალებების გამოყენება უკუნაჩვენებია.

კრუნჩხვების მიმართ მიდრეკილების მქონე პაციენტები

ქინოლონებმა შეიძლება შეამცირონ კრუნჩხვების განვითარების ზღურბლი და გამოიწვიონ კრუნჩხვები. ლევოფლოქსაცინი უკუნაჩვენებია ეპილეფსიის ისტორიის მქონე პაციენტებში და, სხვა ქინოლონების მსგავსად, გამოიყენება უკიდურესი სიფრთხილით პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მიდრეკილება კრუნჩხვების მიმართ, ან მკურნალობენ ნივთიერებებით, რომლებიც ამცირებენ ცერებრული ეპილეფსიის ზღურბლს, მაგ., თეოფილინი. კრუნჩხვების განვითარების შემთხვევაში ლევოფლოქსაცინით მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

G-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტის მქონე პაციენტები

გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას აქტივობის ლატენტური ან ფაქტობრივი დეფექტის მქონე პაციენტებში მოსალოდნელია ჰემოლიზური რეაქციები ქინოლონების ჯგუფის ანტიბიოტიკებით მკურნალობის დროს.

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტები

ლევოფლოქსაცინი გამოიყოფა ძირითადად თირკმლებით, რის გამოც თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში საჭიროა დოზის კორექცია.

ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები

ლევოფლოქსაცინმა, ზოგჯერ პირველივე დოზის შეყვანისას, შეიძლება გამოიწვიოს სერიოზული, პოტენციურად ფატალური ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები (მაგალითად, ანგიონევროზული შეშუპება ანაფილაქსიური შოკის განვითარებამდე). პაციენტებმა დაუყოვნებლივ უნდა შეწყვიტონ მკურნალობა და დაუკავშირდნენ ექიმს ან სასწრაფო დახმარებას სათანადო გადაუდებელი ზომების მისაღებად.

მძიმე გვერდითი რეაქციები კანის მხრივ

ლევოფლოქსაცინის გამოყენებისას აღინიშნებოდა კანის მძიმე გვერდითი რეაქციები (SCARs), მათ შორის ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი  (TEN:), სტივენს-ჯონსონის სინდრომი (SJS) და წამლისმიერი რეაქცია ეოზინოფილიით და სისტემური სიმპტომებით (DRESS სინდრომი), რომლებიც შეიძლება სიცოცხლისთვის საშიში ან ფატალური იყოს.

ამ ნიშნების და სიმპტომების განვითარებისას ლევოფლოქსაცინის გამოყენება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და უნდა დაინიშნოს ალტერნატიული მკურნალობა. თუ პაციენტს განუვითარდა ისეთი სერიოზული რეაქციები, როგორიცაა სტივენს-ჯონსონის სინდრომი (SJS), ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი ან DRESS სინდრომი, ლევოფლოქსაცინი ასეთ პაციენტში არასდროს აღარ უნდა დაინიშნოს.

დისგლიკემია

დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში რეკომენდებულია სისხლში გლუკოზის მკაცრი მონიტორინგი.

ფოტოსენსიბილიზაციის პრევენცია

ფოტოსენსიბილიზაციის თავიდან ასაცილებლად რეკომენდებულია მზის პირდაპირი ან ულტრაიისფერი სხივებისაგან თავის არიდება მკურნალობის პერიოდში და 48 საათის განმავლობაში მკურნალობის დასრულების შემდეგ.

ფსიქოზური რეაქციები

სიფრთხილით გამოიყენება ლევოფლოქსაცინი  ფსიქოზურ პაციენტებში ან ფსიქიატრიული დაავადების ანამნეზის მქონე პაციენტებში.

QT ინტერვალის გახანგრძლივება

ფთორქინოლონები, მათ შორის ლევოფლოქსაცინი, სიფრთხილით გამოიყენება QT ინტერვალის გახანგრძლივების  რისკ-ფაქტორების მქონე პაციენტებში.

პერიფერიული ნეიროპათია

ლევოფლოქსაცინის გამოყენება უნდა შეწყდეს იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტს აქვს ნეიროპათიის სიმპტომები, რათა თავიდან იქნას აცილებული შეუქცევადი მდგომარეობა.

ჰეპატობილიარული დარღვევები

ღვიძლის დაავადების სიმპტომების განვითარებისას, როგორიცაა ანორექსია, სიყვითლე, მუქი შარდი, ქავილი ან მუცელის ტკივილი, საჭიროა მკურნალობის დაუყოვნებელი შეწყვეტა და ექიმთან მიმართვა.

მიასთენიის გამწვავება

ანამნეზში მიასთენიის მქონე პაციენტებში ლევოფლოქსაცინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

მხედველობის დარღვევები

მხედველობის დარღვევისას ან თვალების მხრივ არასასურველი ეფექტების განვითარებისას აუცილებელია თვალის ექიმთან კონსულტაცია.

სუპერინფექცია

ლევოფლოქსაცინის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს არასასურველ ორგანიზმების ზრდა. სუპერინფექციის განვითარებისას საჭიროა შესაბამისი ზომების მიღება.

ლაბორატორიული ტესტების ცვლილებები

ლევოფლოქსაცინით მკურნალობის ფონზე პაციენტებში ოპიატებზე შარდის ანალიზის დროს შესაძლებელია ცრუ-დადებითი შედეგების მიღება.

ლევოფლოქსაცინმა შეიძლება დათრგუნოს Mycobacterium tuberculosis ზრდა და, შესაბამისად, ტუბერკულოზის ბაქტერიული დიაგნოსტიკის დროს გამოიწვიოს ცრუუარყოფითი შედეგები.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა ფორმის ურთიერთქმედებები

ლევოფლოქსაცინის სხვა სამკურნალო საშუალებების ზემოქმედება

რკინის მარილები, თუთიის მარილები, მაგნიუმის ან ალუმინის შემცველი ანტაციდები, დიდანოზინი

ლევოფლოქსაცინის აბსორბცია მნიშვნელოვნად მცირდება, როდესაც ლევოფლოქსაცინის ტაბლეტებთან ერთად გამოიყენება რკინის მარილები, მაგნიუმის ან ალუმინის შემცველი ანტაციდები ან დიდანოზინი (მხოლოდ დიდანოზინი ბუფერული აგენტებით, რომლებიც შეიცავს ალუმინს ან მაგნიუმს). ფთორქინოლონების ერთდროული გამოყენება თუთიის შემცველ მულტივიტამინებთან, ამცირებს მათ შეწოვას პერორალური მირებისას.

სუკრალფატი

თუ პაციენტმა უნდა მიიღოს როგორც სუკრალფატი, ასევე ლევოფლოქსაცინის ტაბლეტები, უმჯობესია სუკრალფატის მიღება ლევოფლოქსაცინის ტაბლეტების მიღებიდან 2 საათის შემდეგ.

თეოფილინი, ფენბუფენი ან სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატები

ცერებრული ეპილეფსიის ზღურბლის მნიშვნელოვანი შემცირება აღინიშნება, როდესაც ქინოლონები ინიშნება თეოფილინთან, ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატებთან ან სხვა საშულებებთან ერთად, რომლებიც კრუნჩხითი აქტივობის ზღურბლს ამცირებენ.

ფენბუფენთან ერთდროული გამოყენებისას ლევოფლოქსაცინის კონცენტრაცია 13%-ით მეტია, ვიდრე მისი მონოთერაპიის სახით გამოყენებისას.

პრობენიციდი და ციმეტიდინი

პრობენიციდი და ციმეტიდინი სტატისტიკურად მნიშვნელოვნად ამცირებენ ლევოფლოქსაცინის კლირენს.

სხვა სამკურნალო საშუალებებზე ლევოფლოქსაცინის ზემოქმედება

ციკლოსპორინი

ციკლოსპორინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი 33%-ით იზრდება ლევოფლოქსაცინთან ერთდროულად გამოყენებისას.

K ვიტამინის ანტაგონისტები

ლევოფლოქსაცინი სიფრთხილით გამოიყენება K ვიტამინის ანტაგონისტებთან (მაგ., ვარფარინი) ერთად.

პრეპარატები, რომლებიც იწვევს QT ინტერვალის გახანგრძლივებას

ლევოფლოქსაცინი, სხვა ფთორქინოლონების მსგავსად, სიფრთხილით გამოიყენება  იმ პრეპარატებთან ერთად, რომლებიც იწვევს QT ინტერვალის გახანგრძლივებას (მაგ., IA და III ანტიარითმიული პრეპარატები, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები, მაკროლიდები, ანტიფსიქოზური საშუალებები).

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობა: ლევოფლოქსაცინი არ უნდა იყოს გამოყენებული ორსულ ქალებში.

ძუძუთი კვება: ლევოფლოქსაცინი არ უნდა იყოს გამოყენებული ქალებში, რომლებიც ძუძუთი კვებავენ ბავშვს.

ზეგავლენა ავტომობილისა და მექანიზმების მართვის უნარზე

ზოგიერთი არასასურველი ეფექტი (მაგ., თავბრუსხვევა/ვერტიგო, ძილიანობა, ვიზუალური დარღვევები) იწვევს კონცენტრაციის და რეაგირების უნარის დარღვევას, რაც გასათვალისწინებელია, როდესაც ამას განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს (მაგ., ავტომობილის და მექანიზმების მართვა).

გვერდითი ეფექტები

ქვემოთ მოცემული ინფორმაცია ეფუძნება კლინიკური კვლევების მონაცემებს 8300 პაციენტის მონაწილეობით და ფართო პოსტმარკეტინგულ გამოცდილებას.

სიხშირე განისაზღვრება შემდეგი კლასიფიკაციით:

ძალიან ხშირად (≥1/10),

ხშირად (≥1/100 - <1/10),

არც ისე ხშირად (≥1/1000 - <1/100),

იშვიათად (≥1/10000 - <1/1000),

ძალიან იშვიათად (<1/10000),

უცნობია (არსებული მონაცემებით შეფასება შეუძლებელია).

სიხშირის ჯგუფების ფარგლებში არასასურველი ეფექტი წარმოდგენილია სერიოზულობის შემცირების მიზნით.

^aანაფილაქსიური და ანაფალაქტოიდური რეაქციები ზოგჯერ შეიძლება განვითარდეს პირველი დოზის გამოყენებისას

^bბაქტერიული რეაქციები ზოგჯერ შეიძლება განვითარდეს პირველი დოზის გამოყენებისას

სხვა არასასურველი ეფექტები, რომლებიც უკავშირდება ფთორქინოლონების გამოყენებას:

• პორფირიის შეტევა პორფირიის მქონე პაციენტებში.

ჭარბი დოზირება

სიმპტომები: დარღვევები ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ, როგორიცაა დაბნეულობა, თავბრუსხვევა, ცნობიერების არევა და კრუნჩხვები, ასევე QT ინტერვალის გახანგრძლივება.

მკურნალობა: სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება. საჭიროა ეკგ-ს მონიტორინგი QT ინტერვალის შესაძლო გახანგრძლივების გამო. ჰემოდიალიზი, მათ შორის პერიტონეალური დიალიზი და CAPD, არ არის ეფექტური. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს.

შენახვის პირობები

ინახება ბნელ და მშრალ ადგილას, არა უმეტეს 25 °C ტემპერატურაზე. მოარიდეთ მზის სხივებს.

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისობის ვადა

3 წელი.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II , გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით

შეფუთვა

1 ბლისტერი 5 ტაბლეტით მუყაოს კოლოფში.

წარმოებულია ინდოეთში

ZEE LABORATORIES მიერ

უჩანი, გ.ტ. როუდ, კარნალი-132001